Andrzej Jerzy Szmajke, urodzony 21 października 1953 roku w Kraśniku, to postać, która miała istotny wpływ na rozwój psychologii w Polsce. Jego życiorys jednak zakończył się tragicznie 5 czerwca 2016 roku we Wrocławiu.
Był on nie tylko wybitnym psychologiem specjalizującym się w dziedzinach takich jak autoprezentacja, postrzeganie ludzi, psychologia osobowości oraz psychologia społeczna, ale także uznawanym nauczycielem akademickim. Andrzej Szmajke związał swoje życie zawodowe z uczelniami we Wrocławiu oraz w Opolu.
W 2008 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych, co podkreśla jego znaczenie w środowisku akademickim oraz systematyczne podejście do nauczania i badań w swojej dziedzinie.
Życiorys
Andrzej Szmajke, urodzony w 1953 roku w Kraśniku, rozpoczął swoją drogę akademicką w 1972 roku na kierunku psychologia, studiując na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończył te studia w 1977 roku, uzyskując tytuł magistra. Związał się z tą uczelnią na wiele lat, zaczynając od pracy jako asystent, a kończąc jako profesor nadzwyczajny w Instytucie Psychologii UWr. Andrzej Szmajke kierował Zakładem Eksperymentalnej Psychologii Społecznej, gdzie też uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dziedzinie psychologii.
W 1997 roku zdobył stopień doktora habilitowanego na Instytucie Psychologii PAN w Warszawie, pracy naukowej pt. Samoutrudnianie jako sposób autoprezentacji. Od lat 90. XX wieku prowadził badania i wykłady także w Zakładzie Psychologii Katedry Humanistycznych Podstaw Kultury Fizycznej Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu oraz na Uniwersytecie Opolskim, gdzie otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W roku 2008 awansował na dyrektora tej instytucji naukowo-dydaktycznej.
Niestety, Prof. Andrzej Szmajke zmarł, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na wrocławskim cmentarzu komunalnym przy ul. Kiełczowskiej, gdzie został pochowany 10 czerwca 2016 roku.
Dorobek naukowy
Andrzej Szmajke był badaczem, który koncentrował się na wielu interesujących aspektach życia społecznego i psychologii. Jego prace dotyczyły percepcji interpersonalnej, autoprezentacji oraz atrakcyjności interpersonalnej. Dodatkowo, zajmował się egotyzmem oraz badaniami z zakresu psychologii zachowań politycznych i psychologii sportu.
W ciągu swojej kariery opublikował ponad 90 różnych prac, które przyczyniły się do rozwoju tych dziedzin. Do najważniejszych z nich należą:
- Samoutrudnianie. Dobre i złe strony rzucania kłód pod własne nogi (współautor prof. D. Doliński),
- Samoutrudnianie jako sposób autoprezentacji: Czy rzucanie kłód pod własne nogi jest skuteczną metodą wywierania korzystnego wrażenia na innych?, Instytut Psychologii PAN, Warszawa 1997,
- Autoprezentacja: maski – pozy – miny, Wyd. Ursa, Olsztyn 1999.
Przypisy
- a b c Zmarł prof. Andrzej Szmajke, specjalista od psychologii społecznej. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 08.06.2016 r.]
- Informacja na stronie AWF we Wrocławiu [on-line] [dostęp 28.02.2012 r.]
- Biografia na stronie IP UO [on-line] [dostęp 29.02.2012 r.]
- Samoutrudnianie jako sposób autoprezentacji w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 29.02.2012 r.]
- a b Prof. Andrzej Jerzy Szmajke, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 29.02.2012 r.]
- M.P. z 2008 r. nr 13, poz. 128.
- Ostatnie pożegnanie.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Janusz Adamowski | Wiesław Moszczyński | Bernard Janusz Albin | Gracjan Chmielewski | Tadeusz Tokarzewski | Urszula Dudziak (teolog) | Andrzej Flis (antropolog) | Artur Korobowicz | Marian Wnuk (filozof) | Arkadiusz Tofil | Lilla Lachowicz | Marek Brzeziński (ekonomista) | Bartłomiej Kwiatkowski | Grażyna Kierznowska | Paweł Czarnota (biolog) | Zofia ZdybickaOceń: Andrzej Szmajke