Krzysztof Kawęcki

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność naukowa

Krzysztof Kawęcki w 1983 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów historycznych na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Po tym etapie swojej edukacji, zdobył stopień doktora nauk humanistycznych, specjalizując się w obszarze nauk o polityce na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracę doktorską zatytułowaną „Działalność i myśl społeczno-polityczna ONR-ABC 1934–1939” opracował pod kierunkiem Ryszarda Bendera.

W sferze zawodowej, Kawęcki był związany z uczelniami w Mazowszu, gdzie zajął stanowisko adiunkta w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie. Pełnił również funkcję dziekana na Wydziale Nauk Społecznych oraz prorektora WSM. Jego zaangażowanie w edukację obejmowało także wykłady w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie, gdzie również sprawował urząd dziekana tego wydziału. Dodatkowo, był prorektorem Wyższej Szkoły Nauk Społecznych im. ks. Józefa Majki w Mińsku Mazowieckim.

Kawęcki jest również autorem wielu prac naukowych dotyczących historii oraz myśli politycznej polskiego obozu narodowego. Jego artykuły publikowane są m.in. w miesięcznikach takich jak „Patria”, „Moja Rodzina”, „W Sieci Historii” oraz „Naszym Dzienniku”. Ponadto, jest publicystą w Radiu Maryja oraz Telewizji Trwam.

Działalność społeczna i polityczna

Krzysztof Kawęcki był aktywnym działaczem narodowego nurtu opozycji antykomunistycznej. W 1978 roku współzakładał Związek Młodzieży Narodowej. W drugiej połowie lat 70. wchodził w skład jawnie działającego w PRL Polskiego Komitetu Obrony Życia, Rodziny i Narodu. Od 1980 do grudnia 1981, kiedy to organizacja została rozwiązana przez władze, zaangażował się w działania Polskiego Związku Akademickiego, którego także był współtwórcą.

W trakcie lat 80. redagował szereg wydawnictw podziemnych, w tym pisma „Szaniec” (od 1980), „Wielka Polska” (od 1984), oraz „Polska Narodowa” (1988–1990). Pełnił funkcję wiceprezesa oraz rzecznika prasowego Stronnictwa Narodowego, z którego wystąpił 24 lutego 1992 roku. W 1993 roku wystartował bez powodzenia w wyborach parlamentarnych do Sejmu z ramienia Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, otrzymując 1775 głosów.

Od 1990 do 1995 roku piastował stanowisko redaktora naczelnego pisma „Prawica Narodowa”, a w 1995 roku założył ugrupowanie o tej samej nazwie, które wprowadził do Akcji Wyborczej Solidarność. Pomimo dalszych starań, w 1997 roku również nie zdołał uzyskać mandatu w Sejmie. Wspólnie z PN przystąpił later do Ruchu Społecznego AWS.

W latach 1998–2002 zasiadał w radzie gminy Celestynowa, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego tej rady. Równocześnie, w latach 1998–2000 doradzał ministrowi edukacji narodowej. W 2000 roku objął urząd podsekretarza, a od grudnia 2000 do 2001 roku piastował funkcję sekretarza stanu w tym resorcie.

W 2001 roku Kawęcki stał na czoło listy AWSP w okręgu podwarszawskim, a później stał się liderem Republikańskiej Partii Społecznej, istniejącej między 2003 a 2005 rokiem. W 2006 roku bez powodzenia kandydował do sejmiku mazowieckiego z listy PiS. Zasiadał także w zarządzie krajowym Ruchu Patriotycznego.

W 2008 roku został wiceprezesem stowarzyszenia Ruch Przełomu Narodowego, a w 2010 roku objął funkcję sekretarza generalnego nowo utworzonej partii o tej samej nazwie. W 2011 roku jako wiceprezes tej organizacji wszedł do Prawicy Rzeczypospolitej, gdzie również został wiceprezesem i pełnomocnikiem w podwarszawskim okręgu. W 2014 roku z listy PiS uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego V kadencji. W 2015 roku, startując z listy PiS, ponownie próbował dostać się do Sejmu, jednak ponownie bezskutecznie z 4708 głosami.

16 czerwca 2018 roku zastąpił Marka Jurka na stanowisku prezesa Prawicy Rzeczypospolitej. W 2018 roku kandydował bez powodzenia do sejmiku z listy ruchu Kukiz’15, a w 2019 roku reprezentując Prawicę, podpisał porozumienie o wspólnym starcie z Ruchem Prawdziwa Europa w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Ostatecznie jednak, niektórzy działacze partii wystartowali z list Kukiz’15, co odbyło się wbrew jego woli. 8 czerwca 2019 roku został zawieszony w prawach członka Prawicy przez zarząd partii, co skłoniło go do podjęcia decyzji o opuszczeniu ugrupowania.

W październiku tego samego roku, Krzysztof Kawęcki znalazł się pierwszy w kolejce do objęcia mandatu poselskiego po zmarłym pośle PiS Janie Szyszce, jednak z powodów proceduralnych nie mógł zająć tego miejsca przed zakończeniem kadencji. W grudniu 2019 roku objął stanowisko wiceprezesa Ruchu Prawdziwa Europa, z którego zrezygnował w październiku 2020 roku, a także wystąpił z tej partii. Kawęcki jest jednym z współzałożycieli i aktualnym prezesem zarządu Stowarzyszenia „Wiara i Czyn”, które zarejestrowano w 2020 roku.

Odznaczenia

W 2008 roku, za wyjątkowe osiągnięcia w zakresie działalności na rzecz demokratycznych przemian w Polsce, Krzysztof Kawęcki otrzymał zaszczytne odznaczenie. Prezydent Lech Kaczyński uhonorował go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w uznaniu dla jego wkładu w pracę zawodową oraz społeczną, które przyniosły wymierne korzyści dla kraju.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Krzysztofa Kawęckiego, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w tematykę narodową oraz historyczną.

• Pod znakiem nacjonalizmu. Antologia tekstów Prawicy Narodowej (współautor: Rafał Mossakowski), Warszawa 1994,
• Płomień nadziei: wybór publicystyki z lat 1984–2006, Biała Podlaska 2007,
• Polacy na Wileńszczyźnie 1990–2012, Warszawa 2013,
• W imię Wielkiej Polski: ONR ABC w świetle pism programowych, Warszawa 2013,
• Wiara i Czyn, Szczecinek 2019,
• Odrodzona Polska. Koncepcje państwa. Wybrane aspekty (współautor: Henryk Stańczyk), Warszawa 2020.

---

Oceń: Krzysztof Kawęcki

---