Jerzy Nieć

Jego przygoda z zapaśnictwem zaczęła się w klubie Tęcza Kraśnik, gdy był uczniem VIII klasy szkoły podstawowej. Jego trenerem był znany w środowisku zapaśniczym Aleksander Płatek. W początkowej fazie kariery sportowej, Jerzy rywalizował w stylu wolnym, w wadze półciężkiej.

W ciągu swojej kariery sportowej, Nieć miał zaszczyt reprezentować różne kluby. Od 1977 do 1983 roku był związany z LKS Tęcza Kraśnik, a następnie przeszedł do Stali Rzeszów, gdzie pozostawał aktywny aż do 1998 roku.

Młodzikowskie osiągnięcia Jerzego obejmowały zdobycie tytułu mistrza województwa lubelskiego oraz złoty medal na mistrzostwach Polski Ludowych Zespołów Sportowych, które odbyły się w Krotoszynie. Dodatkowo, Jerzy zdobył dwa tytuły mistrzowskie w kategorii juniorów podczas prestiżowych turniejów w Łodzi i Lublinie.

Po przesiadce do kategorii seniorów, jego kariera nabrała tempa, a Jerzy dwukrotnie zajął czwarte miejsca w mistrzostwach Polski, aby ostatecznie zdobyć tytuł wicemistrza, ustępując tylko Leszkowi Ciocie. Później dominował w wadze półciężkiej, zdobywając mistrzostwo Polski w latach 1987-1989, a w 1991 roku sięgnął po złoty medal w kategorii ciężkiej.

W 1987 roku Nieć wywalczył brązowy medal na mistrzostwach świata w kategorii 90 kg. Jego występ na mistrzostwach świata w 1986 roku, gdzie zajął 5. miejsce w kategorii półciężkiej, również był znaczący — był jedynym polskim zapaśnikiem, który zdołał zdobyć punkty. Jego debiut na tym turnieju był imponujący, gdyż wygrał trzy pojedynki w stylu położenia na łopatki, a w walce o 5. miejsce pokonał wicemistrza Europy, Gábora Tótha.

Nieć brał również udział w mistrzostwach Europy w 90 kg, osiągając kolejno 8. miejsce w Pireusie (1986), 6. miejsce w Wieliko Tyrnowo (1987) oraz 9. miejsce w Manchesterze (1988). Niestety, jego występ na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu zakończył się na eliminacjach, gdzie rywalizował w wadze półciężkiej.

Po zakończeniu kariery sportowej, Jerzy Nieć zdecydował się na dalszą pracę w sporcie jako trener, dzieląc się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z młodszymi pokoleniami zapaśników.